Po pozbyciu się choinki mieszkanie wydaje się dużo większe. To syndrom tej kozy, wiem. Jak za kilkanaście dni pozbędę się tej monstrualnej kanapy i na jej miejsce wskoczy o połowę mniejsza trójka z czerwonej skóry to w ogóle nie poznam własnego mieszkania.

Na razie nie poznaję siebie. Wróciłam do naturalnego koloru włosów i czuję się z tym... Dziwnie. To pewnie przez to, że go tak długo nie widziałam - tego koloru znaczy się. Powtarzam sobie że przywyknę i przestanę ze zdziwieniem spoglądać w lustro co chwila.

Nie umiem jednak przestać spoglądać ze zdumieniem na wagę. Kiedy ja tak przytyłam? KIEDY? I nie ma że waga się zepsuła, wczoraj prawie nie udało mi się dopiąć spodni które kiedyś były za luźne i trzymały mi się na biodrach... (O jeansach które zatrzymały mi się w połowie ud nie chcę wspominać...)

Ach gdzie te czasy gdy byłam młoda, chuda i mogłam jeść tyle co drwal? ;)